روز ششم فوریه هر سال روز مبارزه با ختنه زنان نام گذاری گردیده است. منظور از ختنه زنان بریدن بخشی یا تمامی دستگاه تناسلی زن میباشد بدون هیچگونه دلیل پزشکی ویژه . فرایند ختنه زنان با آنچه در ختنه زنان انجام میپذیرد متفاوت است چرا که در روند ختنه مردان صرفاً پوست اضافی آلت تناسلی بریده میشود لیکن در فرایند ختنه زنان کلیتوریس یا قلب زندگی جنسی یک زن بریده شده و دستگاه تناسلی زن آسیب میبیند. از این رو برخی از منتقدان با بکار گیری اصطلاح " ختنه " مخالفت ورزیده معتقدند اصطلاح " ناقص سازی دستگاه تناسلی " بیشتر نمایان گر ماهیت این سنت میباشد.
فرایند ختنه زنان در سه فرم انجام میپذیرد : در نوع اول کلیتوریس بوسیله تیغ یا چاقو و گاه با ناخن گیر قطع میگردد ، در نوع دوم کلیتورس و نیز لبه های دستگاه تناسلی زن بریده میشوند و در نوع سوم نه تنها کلیتوریس و لبه های دستگاه تناسلی قطع میگردند بلکه دستگاه تناسلی و مهبل دوخته میشود.
معمولاً پیامدهای ناگوار بدنی – روانی و جنسی متعاقب انجام این فرایند دامن گیرزنان میگردد . در باب مسائل جسمانی از آنجایی که از بی حسی موضعی استفاده نشده و وسائل برش استرلیزه نیستند ، علاوه بردرد بسیار شدید معمولاً عفونت های دستگاه تناسلی امر بسیار محتملی است که گاه جان دختران را مورد تهدید قرار میدهد.خونریزی های شدید ، مشکلات قاعدگی ، زایمان های دشوار ازدیگر مشکلاتی به شمار میروند که خصوصاً ختنه شوندگان نوع سوم را موردتهدید جدی میتوانند قرار دهند. در باب مسائل روانی ، شوک و ضربه روحی پس از انجام عمل ختنه ، افسردگی ، خشم ، اضطراب و کابوس های شبانه از جمله نمونه های گرفتاری های روحی روانی این افراد و همچنین در بعد مسائل جنسی ناتوانی در تجربه لذت جنسی و رسیدن به خشنودی جنسی ضمیمه زندگی جنسی این افراد خواهد بود . این دسته از زنان عمرانه از نعمت رضایت مندی جنسی محروم میمانند و این واقعیت تلخ برای بسیاری از زنان بسیار غیر قابل اغماض ارزیابی گشته بار روانی منفی بسیار عمیقی بررفتار جنسی آنان ایفا میکند.
این سنت که به دلایل فرهنگی و مذهبی امروزه در کشورهای زیادی از جمله کشورهای افریقایی ،آسیایی ( از جمله در ایران در نواحی غرب و کردستان و همچنین در جنوب کشور) استرالیا و همچنین در مهاجران اروپایی ، در حال انجام است ، نوعی خشونت بر علیه زن قلمداد میگردد که در آن کنترل غرایز زنانه و امیال جنسی زن از سوی مرد منظور میباشد. در ایندسته از جوامع مردان نیازمندند بدانند که زنی که مایل به ازدواج با او هستند با فرد دیگری ارتباط جنسی نمیداشته و از این پس نیز احتمال خیانت جنسی موجود نبوده و زن کاملاً وفادار به همسر باقی خواهد ماند و در این راستا چه ترفندی نیکو تر از بریدن دستگاه تنا سلی زن ، انکار زنانگی و خشکاندن ریشه زندگی جنسی نسوان جامعه.
این قسم خشونت های جنسی صرفاً به پدیده ختنه زنان منحصر نبوده در گوشه کنار دنیا جای پا های پر رنگی در تاریخ کشورهای مختلف بر جای دارند . من باب مثال در کشور چین رسم " بسته بندی پا" آیینی است که تنها دختران جامعه را هدف قرار میداده است .
این رسم که تا اوائل قرن بیستم نیز رواج میداشته دردی عمیق در قلب بسیاری از زنان کهنسال چینی بر جای گذارده و امروزه هنوز هستند زنانی که با پاهای بسیار کوچک و از فرم افتاده که تنها با کمک عصا قادر به راه رفتن هستند خاطرات تلخی از سنت پا بستن برای فرزندان بازگو نمایند. اینان از خاطرات دوران کودکی خود چنین میگویند که پاهای ایشان و سایر دختران بین 4 تا 7 ساله در میان روغن و املاح گیاهی و خون حیوانات ماساژ داده سپس انگشتان پا به طرف داخل یکی یکی فشار داده شده به نحوی که انگشتان پا شکسته شده و سپس در همان وضعیت به شدت بسته میشوند . پاها برای مدت مدید در این وضعیت مانده به گونه ای که در فرایند رشد و فرم ظاهری آن تغییراتی اتقاق افتد . از جمله این تغییرات اینکه سایز پا کوچک مانده و همچنین روی پا برامدگی پیدا کند چرا که اعتقاد بر این میبوده است که زنانی که روی پای آنها برامده است جذابیت جنسی بیشتری برای همسرانشان خواهند داشت و در هنگام راه رفتن نیز ایندسته از زنان به دلیل وضعیت ویژه پاها مجبورند قدمهای ریزو تند بردارند که این رفتار نیز نقش برانگیزندگی جنسی برای مردان ایفا مینماید. لذا دختران جوان مجبور به تحمل وضعیت بسیار صعب و دشواری میشدند که تنها انگیزه تحمل این وضعیت بالا بردن ضریب احتمال ازدواج کردن و مطلوب شوهر قرار گرفتن میبوده است.
نمونه دیگر خشونت جنسیتی بر علیه زن به پدیده " اتو کشیدن سینه " نام دارد . در بعضی مناطق کشور کامرون در قاره افریقا مادرانی که دارای دختر میباشند در سنین آغازین بلوغ دختران ، هر شب با داغ کردن سنگهای بزرگ آنها را بر روی سینه های دختران قرار داده تا از این طریق از رشد سینه های او جلوگیری شود. به باور این جوامع زنی که دارای سینه های رشد یافته باشد بدان معناست که دختر دارای امیال جنسی است و احتمال مورد تجاوز جنسی قرار گرفتن برای او محتمل تر میباشد
بنابراین شاهدیم که کنترل زندگی جنسی زنان از سوی جامعه مرد محور ابعاد وسیعی داشته و تنها به امر ختنه سازی دستگاه تناسلی محدود نمیگردد. از آنجایی که سلامت جسمی – روانی و جنسی ایندسته از زنانی که در این نوع از جوامع زندگی میکنند به شدت مورد تهدید است ، سازمانها و ارگان های بهداشتی ، مذهبی بسیاری برآنند تا با آگاهی سازی اذهان عمومی نسبت به غیر عملی - غیر مذهبی بودن این پدیده با کمک متخصصین علمی و رهبران مذهبی بتوانند هر چه سریعتر به ادامه یک چنین فجایع انسانی خاتمه بخشند و روز ششم فوریه روزی است که کلیه نهاد های دست اندرکار ،با انجام گرد هم آیی ها، راه پیمایی ها و سمینارهای ویژه در سطح جهان یک بار دیگر به یاد جهانیان میاورند در گوشه ای از دنیا در هر دقیقه فریاد دختری در زیر تیغ ختنه بر آسمان است و تنها کمک های علمی ، آموزشی ، مالی ما ست که میتواند از قربانی شدن دختر بچه ای دیگر جلوگیری کند. باشد که در این مبارزه ما نیز قدم در پیش نهیم
.Maryam Mohebbi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر